want in de verrassing zit het leermoment!

Van nature houden we van te voorspellen situaties. Wanneer we weten wat we kunnen verwachten en hoe te reageren, voelen we ons veilig. Zo leren we ook graag: we willen de precieze leerstof weten en hoe deze te reproduceren. Dan voelen we ons veilig bij een toets.

Maar blijft kennis bij deze manier van leren hangen? Hebben we ons het geleerde dan écht eigen gemaakt?

Het échte leren begint wanneer verrast we worden en onze ‘voorspelling’ of verwachting niet uitkomt. Dan moeten we na gaan denken. Onze kennis en vaardigheden combineren met de leerstof om tot de oplossing te komen. Dán verwerken we het geleerde en zal het beklijven.

Het kennisspel Sjoechem! is een voorbeeld van verrassende educatie. De speelkaarten bevatten stellingen die vragen naar oorzaak en gevolg, naar logisch redeneren en naar het leggen van nieuwe verbanden. Ze dagen de spelers uit hun aanwezige kennis actief in te zetten om de nieuwe leerstof te verklaren en dus eigen te maken.

Ook Kernreactie verrast. De spelers denken na hoe ze gaan reageren in nieuwe, uitdagende situaties. Ze zetten daarbij de ervaring, vaardigheden en kennis in die ze al in bezit hebben. De medespelers geven direct feedback op de gekozen strategie. Het leert de spelers hoe hun handelen wordt gewaardeerd, waar hun kwaliteiten, maar ook hun verbeterpunten liggen.

Tijdens zo’n educatief spel worden fouten gemaakt. Ook daar ligt een belangrijk leermoment! Overtuigingen mogen worden uitgedaagd, vaardigheden verfijnd en strategieën uitgeprobeerd. De veiligheid van de spelwereld laat dat volledig toe.

Dit is precies waarom ik in mijn concepten uit ga van spelelementen. Spelers kunnen eindeloos onderzoeken, proberen en testen. Leidt de gekozen strategie niet tot de verwachte winst? Dan gaan spelers zoeken naar de oorzaak daarvan. Én worden ze uitgedaagd om het een volgende keer toch echt beter (of anders) aan te pakken. Spelers leren tijdens het spelen van en met elkaar en komen tot nieuwe inzichten die de leerervaring verdiepen.